برندسازی اشتراکی Co-Branding (بخش اول)

برندسازی یکی از اصلی ترین راهها برای حفظ موقعیت و ادامه حیات در بازار است. از طرفی برای رسمیت بخشیدن به فعالیت خود نیاز به برندسازی خواهد بود. انواع مختلف برندسازی وجود دارد که هر شرکت یا برندی با توجه به شرایط خود از آن استفاده می کند. در میان انواع مختلف برندسازی که وجود […]

برندسازی یکی از اصلی ترین راهها برای حفظ موقعیت و ادامه حیات در بازار است.

از طرفی برای رسمیت بخشیدن به فعالیت خود نیاز به برندسازی خواهد بود. انواع مختلف برندسازی وجود دارد که هر شرکت یا برندی با توجه به شرایط خود از آن استفاده می کند. در میان انواع مختلف برندسازی که وجود دارد نوعی از آن به برندسازی مشترک یا Co-Branding معروف است.

در این نوع از برندسازی از دو یا چند برند با یکدیگر به برندسازی در خصوص یک محصول جدید می پردازند. از آنجایی که این محصول جدید به صورت مشترک تولید شده است تمامی برندها تلاش می کنند با همکاری یکدیگر این برند جدید را به هدف خود برسانند. در این نوع از برندسازی ، یکپارچگی و هماهنگی زیادی بین برند و محصول وجود دارد. به همین دلیل امروزه بسیاری از شرکتها به این روش از برندسازی روی آورده اند.

از طرفی ، بازار نیز از این برندها حمایت بیشتری می کند چرا که شرکتها و برندهای مختلف ایده ها و امکاناتشان را برای معرفی آن صرف می کنند. مزایای برندسازی مشترک به حدی است که از آن به هم افزایی بازاریابی نیز یاد می کنند.

برندسازی اشتراکی دو بخش دارد:

یک) اشتراک در اجزاء

در این بخش ، یک برند شناخته شده محصولی را که به تازگی تولید کرده است برای معرفی آن از یک برند شناخته شده دیگر برای برندسازی استفاده می کند. معمولاً این روش را زمانی که از مواد اولیه یک برند دیگر استفاده کرده اند مورد استفاده قرار می گیرد. این روش برندسازی بسیار سودساز است ؛ علت آن هم این است که برندهایی که جزئی از یک برند بزرگتر هستند معمولاً خریداران بزرگی در بازار دارند.

برندسازی مشترک به ویژه اشتراک در اجزاء موجب می شود یک محصول با کیفیت تولید شود که شرکتها یا برندهای مختلف برای تولید آن بهترین امکانات خود را استفاده کرده اند. بنابراین خواه ناخواه ، کیفیت محصولی که تولید می شود بسیار بالاست.

از طرفی در امر تبلیغ و معرفی محصول نیز توان و انرژی چندین برند به کار گرفته می شود و قطعاً با سرمایه ای که چند شرکت دارند یک تبلیغ مناسبی تهیه می شود. از دیگر مزیتهای اشتراک در اجزا می توان به این اشاره کرد که روشها و کانالهای توزیع محصول نیز افزایش پیدا می کند و همین موجب خواهد شد تا سود بیشتری به دست آورند.

دو) اشتراک مرکب

این نوع برندسازی مشترک بیشتر به استفاده از نام هر دو برند برای تبلیغ و معرفی محصول مشترک اشاره دارد. در این روش ، نام دو برند به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرد. در این صورت ، برندها می توانند خدمات و محصولی را به مشتریان ارائه دهند که در حالت عادی قادر به این کار نبودند.

به همین دلیل هر دو برند از آن سود خواهند برد. بهتر است در این روش از برندسازی ، برندهای مختلف سعی کنند بخشهایی را که مکمل یکدیگر است به کار ببرند تا بهترین خدمات و محصول را ارائه دهند. کاملاً می توان به مزیت این روش برندسازی پی برد ؛ چرا که نام دو برند شناخته شده در کنار یکدیگر می تواند بهترین تبلیغ برای فروش باشد و بر قدرت اثر بخشی آن بیافزاید.

اگر به طور خلاصه بخواهیم مزیتهای این نوع برندسازی را بیان کنیم باید به این نکته اشاره کنیم که اعتماد مشتریان در این روش از برندسازی بسیار بیشتر است. برندها در این روش می توانند از فن آوریهای یکدیگر استفاده کنند تا سطح کیفی محصولات را ارتقاء بخشند ، همچنین به منابع مالی بیشتری دسترسی داشته باشند که هر دوی اینها در ادامه دار بودن خدمات به مشتریان بسیار مهم است.

نظر شما